Po zakończeniu II Wojny Światowej europejskie firmy motoryzacyjne zrozumiały, że samochód przestał już być dobrem wysoce luksusowym dostępnym tylko dla najzamożniejszego klienta. Pierwsze samochody projektowane z myślą o średniozamożnych odbiorcach pojawiały się co prawda jeszcze przed wybuchem wojny, jednak dopiero przełom lat 40tych i 50tych przyniósł swoisty wysp samochodów popularnych. Na starym kontynencie produkowane były: Fiat Topolino, Volkswagen Type 1, Citroen 2CV czy też Renault 4CV, po drugiej stronie Kanału La Manche w 1948 roku powstał Morris Minor.
Prace nad Morrisem Minorem rozpoczęto jeszcze w czasie trwania działań wojennych, jednak gotowy pojazd zaprezentowano po raz pierwszy dopiero kilka lat po wojnie w roku 1948. Projektantem Minora był Alec Issigonis inżynier, który nieco ponad dekadę później stworzy jeden z najbardziej kultowych wozów w historii – słynne Mini.
Samochód w krótkim czasie stał się niezwykle popularny w rodzimej Brytanii, początkowo oferowano go jedynie z dwudrzwiowym czteromiejscowym nadwoziem dostępnym w wersji zamkniętej lub jako kabriolet. Po krótkim czasie ofertę rozszerzono o nadwozie czterodrzwiowe a później pojawiła się nawet wersja kombi nazwana Traveller.
Początkowo samochód był napędzany silnikiem o pojemności 900 centymetrów sześciennych, który zapożyczono z przedwojennego Morrisa Eight. Morris Minor wyposażony w taki silnik rozwijał jedynie około 100 kilometrów na godzinę. W tamtych czasach prędkość nie była jednak istotna liczyło się, że samochód jeździ oraz, że potrafi zabrać na pokład całą rodzinę. Pierwszą wersję samochodu nazywaną Minor MM produkowano do 1952 roku, kiedy to marka Morris połączona została z Austinem tworząc British Motor Corporation. Dzięki połączeniu obu marek w Minorze zaczęto montować nowocześniejszą jednostkę napędową produkcji Austina. W samochodzie zmienił się nie tylko silnik, zmodernizowano również nadwozie pojazdu wprowadzając nowy przód, poprawiono także wnętrze Morrisa. Ulepszonego w ten sposób Minora nazywano Wersją II. Samochód ponownie zmodernizowano kilka lat później w roku 1956, kiedy wprowadzona została nowa wersja Morris Minor 1000. Zwiększono nieco silnik, dzięki czemu prędkość wzrosła do około 113 km/h, oprócz tego wprowadzono kosmetyczne zmiany nadwozia . Przednią dzieloną na dwie części szybę zastąpiono nowocześniejszą pojedynczą, powiększono również szybę z tyłu samochodu, co wpłynęło na poprawę widoczności.
Samochód modernizowano jeszcze kilkakrotnie, w 1961 roku wprowadzono nowoczesne „mrugające” kierunkowskazy a od 1963 roku zaczęto w Minorze montować silniki o pojemności 1098 centymetrów sześciennych. Morris Minor wyposażony w taki silnik rozwijał już ponad 120 km/h. Najważniejszą datą w historii tego samochodu był chyba jednak rok 1961 kiedy to Minor został pierwszym brytyjskim samochodem, którego ilość sprzedanych egzemplarzy przekroczyła milion sztuk. To historyczne wydarzenie uczczono wypuszczając limitowaną do 350 egzemplarzy edycję „Minor 1000000”.
Morrisa Minora produkowano do 1971 roku, czyli 23 lata! Samochód oferowano również w wersjach dostawczych (van i pickup), które do dziś są niezwykle popularne w Wielkiej Brytanii. Łącznie wyprodukowano 1,3 miliona egzemplarzy tego sympatycznego samochodu co jak zauważył kiedyś Jeremy Clarkson czyni z niego brytyjskiego Volkswagena Garbusa. Morrisa Minora zastąpił model Marina, który mimo o wiele nowocześniejszego wyglądu nadal korzystał z wielu rozwiązań zapożyczonych wprost od swego poprzednika.
