Francuska elegancja i amerykańska siła.

Kiedyś wszystko wydawało się prostsze, żeby skonstruować dobry samochód klasy GT nie trzeba było tak jak dzisiaj posiadać supernowoczesnego zaplecza technologicznego, sztabu inżynierów o różnych specjalizacjach ani martwić się o normy Euro. W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych wystarczyło zaprojektować eleganckie nadwozie i włożyć do niego wystarczająco mocny silnik. Taki przepis zastosowała niewielka paryska firma FACEL wprowadzając do sprzedaży model Facel Vega. Facel podobnie jak wiele znamienitych marek początkowo związana była z lotnictwem, pierwsze kroki w przemyśle motoryzacyjnym zaczęła stawiać dopiero po wojnie dostarczając nadwozia dla takich marek jak Panhard, Simca czy Ford. Kiedy współpraca ze wspomnianymi koncernami osłabła właściciel Facel’a Jean Daninos postanowił stworzyć własny samochód.

Pierwszy samochód marki Facel: model Vega zaprezentowano w 1954 roku na salonie samochodowym w Paryżu. Auto zaprojektowano zgodnie z duchem tamtych lat oraz zasadami francuskiej elegancji. Facel Vega był dużym coupe 2+2, jego wspaniale zaprojektowane nadwozie zdobiły eleganckie detale, wśród których warto wspomnieć podwójne pionowo ustawione reflektory – znak rozpoznawczy tego modelu. Uwagę przykuwało również wnętrze pojazdu, które zaprojektowano wzorując się na konstrukcjach lotniczych. Facel Vega był także jednym z pierwszych samochodów, w którym zastosowano konsole środkową. Nabywcy samochodu mogli cieszyć takimi „gadżetami” jak rzadko wówczas spotykane elektryczne szyby. Marka Facel nie miała jednak żadnego doświadczenia w konstruowaniu silników, dlatego też zdecydowano się na zastosowanie jednostki napędowej V8 Chryslera Firedome, której moc szacowano na 183 konie mechaniczne. Samochód można było nabyć z czterobiegową manualną skrzynią biegów lub przekładnią automatyczną, osiągi samochodu w zależności od konfiguracji wahały się od 170 – ponad 190 kilometrów na godzinę. W 1956 roku zwiększono pojemność silnika dzięki czemu moc jednostki napędowej wzrosła: początkowo do 200 a później nawet do 250 koni. Samochód nieustannie modernizowano wprowadzając między innymi wspomaganie kierownicy, hamulce tarczowe, oraz lekko poprawiając stylistykę przodu. Rozszerzono również gamę silników dodając potężny motor o pojemności 5.8 litra, którego moc szacowano na 325 koni mechanicznych. W ofercie firmy pojawiła się również wersja odkryta, kabriolety jednak  trapione były problemami ze sztywnością nadwozia przez co nie dorównywały popularnością wersji coupe. Dla osób potrzebujących nieco bardziej praktycznego pojazdu wprowadzono czterodrzwiowy model  Excellence, który był rozwinięciem Vegi. Samochody produkowane do 1959 roku określa się również jako FVS, co oznacza Facel Vega Sport.

W 1959 roku pojawiła się zmodyfikowana wersja modelu nazwana HK500, wkrótce pojawił się również nowy silnik Chryslera o pojemności 6.3 litra, który osiągał moc około 360 koni mechanicznych. Wyposażone w najmocniejszą jednostkę egzemplarze potrafiły rozpędzić się do ponad 230 kilometrów na godzinę.

Najpoważniejszą zmianę  przyniósł jednak rok 1962, kiedy to firma zaprezentowała model Facel Vega II. Przed nowym samochodem postawiono trudne zadanie: miał on uratować markę, której sytuacja na początku lat sześćdziesiątych znacznie się pogorszyła. Francuzi rzucili wyzwanie producentom takim jak Ferrari czy Aston Martin reklamując nowy model jako najszybsze czteromiejscowe coupe na świecie. Imponujące osiągi miały zapewnić  jednostki Chryslera o pojemności 6.3 rozwijający nawet 390 koni, oraz wprowadzone później silniki o pojemności 6.7 tego samego producenta. Agresywny, sportowy wygląd gwarantować miała nowa stylistyka: linie nadwozia zdecydowanie obniżono czyniąc sylwetkę modelu bardziej dynamiczną.

Facel Vega II produkowany był jedynie do 1964 roku kiedy to marka Facel definitywnie zniknęła z rynku. Do upadku marki w dużym stopniu przyczyniło się wprowadzenie do sprzedaży nieudanego modelu Facellia. Facellia była samochodem o wiele mniejszym od Vegi, napędzała ją nieudana nowo zaprojektowana jednostka 1.6 (zastąpiona później silnikiem Volvo). Fatalna sprzedaż pechowego modelu w ogromnym stopniu przyczyniła się do upadku marki.

Pomimo tego, iż Facel Vega produkowany był jedynie przez 10 lat zdążył zapisać się w historii motoryzacji. Na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych rywalizował z potentatami rynki GT, a jego posiadaczami były takie sławy jak: Pablo Picasso, Christian Dior, Joan Collins, Ringo Starr, Max Factor Jr, Stirling Moss i wielu innych. Smutnym akcentem w historii Facel’a jest fakt, że to właśnie w takim samochodzie zginął wielki pisarz Albert Camus.